آموزش کودکان

وقتي تصميم مي‌گيريد كه صاحب فرزند شويد، در واقع مسووليت سنگين و

 بلندمدت تربيت او را پذيرفته‌ايد. کودکان امانت های الهی هستند که در دست

 ما قرار دارند و مهم ترین وظیفه والدین تربیت صحیح آن ها می باشد

 چون تربیت امری است که آغاز آن در محیط خانواده صورت می گیرد

بنابراین امر پیچیده ای می باشد که ظرافت های خاص خود و لطافت

 هایی را دارد که اگردرست و به موقع صورت نگیرد اثرات منفی

 بسیاری را خواهد داشت که قابل  جبران نمیباشند.

 (سایت تنظیم وحی، شماره ۷، ۱۳۸۶ ،  86 )

حضرت علی(ع) ثمره و محصول تربیت صحیح  را پرورش فرزند صالح

و پیامد بی توجهی به امر خطیر تربیت راه رشد یافتن فرزند ناصالح بر شمرده

 و برای هر یک از این دو، آثار و نتایج مثبت و منفی بیان نمودند آن حضرت

 ثمره تربیت فرزند صالح را انس و آرامش والدین دانسته است. هم چنین در سخن

 دیگری فرزند صالح را نیکوترین یادگار و بلکه مساوی با همه ی یادگارهای باقیمانده 

از والدین معرفی می نمایند « الوالد الصالح احد الذکرین» از سویی دیگر آن حضرت

 آثار سوء و پیامدهای منفی پرورش فرزند ناصالح را مورد توجه قرار داده اند وهمه 

روهروان صدیق خود را از بی توجهی به تربیت صحیح فرزندان بر حذر داشته اند

 (سایت ایران صدا1388 )

تربيت به معني تعليم دادن و پروراندن است

يك خانواده خوب بايد بتواند تربيت و انضباط را به نحوه شايسته‌اي برقرار كند.

در تربيت فرزندان مانند هر كار ديگر با مشكلاتي روبه‌رو خواهيم شد .

اگر والدين از روش‌هاي صحيح تربيتي آگاه باشند، با تمرين و به مرور زمان تجربه

 و مهارت آنان افزايش خواهد يافت و در تربيت فرزندشان موفق‌تر خواهند بود.

حضرت علی(ع) می فرمایند:

«زمانکم   « لاتقسروا اولادکم علی آدابکم فا انهم مخلوقون لزمان غیر

فرزندان خود را مجبور نکنید آداب و عادات شما را یاد بگیرند چون

 آنان برای زمانی غیر از زمان شما آفریده شده اند. تحقیقات و مطالعات

 انجام  شده بر روی رفتار والدین وفرزندان نشانگر اهمیت دو بعدی رفتاری

 در والدین نسبت به کودکان است، مانند پذیرش ،طرد، آزاد گذاشتن، محدود

 کردن، والدینی که فرزندان خود را مورد پذیرش قرار می دهند نسبت

به کودک عاطفی، تایید کننده و گرم هستند و کودک خود را آن گونه که هست

 درک می کنند، انضباط و نظم و ترتیب در نظر آن ها بیشتر شامل تشویق و

 ستایش و کمتر تنبیه بدنی است نسبت به والدینی که صرفاً طرد کننده هستند

 بهتر عمل می کنند .

(نوابی نژاد، ۱۳۷۲، ص ،72 )

آخرین مطلب مطرح در این دوره آموزش کودکان می باشد، والدین باید آموزش

خواندن و نوشتن به کودک را در دستور کار خود قرار دهند . مخصوصا به آمزش

تعالیم دینی از قبیل آموزش قرآن ، احکام ، احادیث و آداب زندگی اهتمام جدّی داشته

باشند و از مهمترین اولویت ها در امر آموزش ، آموزش قرآن می باشد زیرا آشنایی

و انس با قرآن از مهمترین عوامل رشد و ترقی دینی و معنوی بشمار می رود،ارزش 

و اهمیت قرآن آموزی تا بدانجاست که سول گرامی اسلام (ص) فرمود:

( کسی که به فرزندش قرآن بیاموزد همانند کسی است که ده هزار حج و ده هزار

عمره بجا آورده و ده هزار بنده آنهم از فرزندان اسماعیل را در راه خدا آزاد کرده

و ده هزار غزوه بجا آورده است. )

به راستی اندک تامل در این روایات شریف جایگاه رفیع تعلیم و انس با قرآن را

روشن می سازد، و اینکه آموزش قرآن تا چه اندازه در رشد و شکوفایی معنوی

فرزندان تأثیر گذار است.

امیر مؤمنان علی (ع) می فرماید:

حقّ فرزند بر پدر سه چیز است؛ ( انتخاب نام نیکو، ادب آموزی نیکو و

آموزش قرآن .)

هم چنین در این مرحله لازم است، خانواده به کودک توحید و خداشناسی را

آموزش دهد، در این دوره والدین باید به فرزندان خود ، این مهم را منتقل

کنند.و برای این که بتوانند به سوالات دینی بطور صحیح پاسخگو باشند

باید به چند نکته توجه کنند .

نکته (1) : مطالب باید متناسب با سطح و فهم کودکان باشد.به عبارت دیگر

معرفی و شناساندن خداوند و سایر معارف دینی با زبان ساده ولی دقیق

صورت گیرد. البته ممکن است این سوال مطرح شود که خداشناسی

امرفطری است و در نهاد افراد قرار گرفته و نیازی به آموزش ندارد.

امّا باید بدانیم که علی رغم فطری بودن، خداشناسی نیازمند پرورش

و تقویت می باشد .

نکته (2):  نکته دوم آنست که قدرت پاسخگویی صحیح به این سؤالات

نیازمند آموزش می باشد که این امر از دو طریق حاصل می شود.

طریقه اوّل : از طریق مطالعه کتب مربوطه .

طریقه دوّم : از طریق مراجعه به کارشناسان امور دینی.

بی توجهی، غفلت و عدم آموزش با پاسخگویی نادرست به این دست

از معارف دینی ، در خدا باوری و نگرش کودکان تأثیر بسیار مثافی

در پی خواهد داشت .

یکی دیگر از چیزهای که در این مرحله باید مورد توجه والدین قرار

گیرد ، آموزش نماز و دعا می باشد؛ آموزش نماز و تشویق و ترغیب

به آن باید در فهرست تربیت دینی فرزندان قرار گیرد.

در روایتی از امام صادق (ع) نقل شده ه که فرمود:

ما بچه هایمان را از پنچ سالگی به نماز امر می کنیم. شما فرزندانتان

را از هفت سالگی امر به نماز کنید. آموزش  دعا به کودک نیز

در تربیت دینی آنها بسیار مؤثر است . از این رو والدین باید به

کودکان خود دعا کردن را یاد داده و آنان را به سوی خدا سوق

 دهند، زیرا دعا علاوه بر آنانکه موجب بر آورده شدن حاجات

آنها می شود در کودک زمینۀ انس و دلبستن به خدا را فراهم آورده

و سبب می شود امید و نشاط در زندگی امروز و فردا ی او موج

زند و او را در گذر از سختی های مادی و معنوی یاری رساند .

به هر حال والدین در آموزش آداب و احکام اسلامی نقش آفرین

می باشند. که هر کدام در تربیت دینی لازم و ضروری است و

ما در این مقاله به تعدادی از مهم ترین آنها بسنده کردیم.

(برای سلامتی و تعجیل فرج آقا امام زمان «عج» .............. صلوات)

نظرات شما عزیزان:

فاطمه

ساعت22:44---21 ارديبهشت 1392

[وب سایت]

زودتر خوب میشی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: